اهمیت آموزش در زندگی/چرایی اهمیت بالای آموزش در آینده فرزندان
چرا در زندگی اهمیت آموزش از همه چیز مهمتر است ؟
تأثیرگذار، والا و درخشان. این سه کلمه ای هستند که می توانند بزرگترین دانشگاه های جهان از جمله کمریج، آکسفورد، هاروراد، برکلی و … را توصیف نمایند.بی شک تنها بهترین دانش آموزان می توانند به هر یک از این دانشگاه ها ره یابند.بسیاری از دانش آموزان امید و آرزوی تحصیل در یکی از این کالج ها را داشته اما با این حال بدون آموزش خوب نمی توان این آرزو را محقق نمود.اهمیت آموزش و یادگیری به مثابه سفری بوده که سرآغاز آن دوران پیش دبستانی می باشد و با دبستان، راهنمایی و دبیرستان ادامه می یابد.ممکن است که اکنون فکر می کنید که مدرسه اهمیت چندانی ندارد، اما می توان گفت که هر بخش از این مسیر دارای اهمیت بالایی بوده که می تواند آینده یک دانش آموز را رقم بزند.
اهمیت آموزش در زندگی
نقش حیاتی آموزش در یک زندگی مولد و خوب غیرقابل انکار می باشد. آموزش ارزش و تعالی زندگی فردی و اجتماعی را بهبود می بخشد. شاید بپرسید که چگونه آموزش می تواند وضع زندگی فردی و اجتماعی اشخاص را بهبود بخشد و اگر واقعا اینگونه است، پس چرا بسیاری از فارغ التحصیلان دانشگاهی بیکار هستند؟در پاسخ می توان گفت که در بحث مادی شاید حق با شما باشد، اما قطعا جهان بینی یک شخص لیسانسه نسبت به یک فرد بی سواد کاملا متفاوت می باشد.کما این که شخصا معتقدم که بسیاری از فارغ التحصیلان بیکار حال حاضر کشور تنها و تنها مدرک گرفته و شاید کوچکترین دانشی نسبت به رشته ای که در آن تحصیل کرده ندارند.
مسئله دردناکی که علاوه بر وارد آوردن خسارت به بودجه عمومی، سبب گردیده تا بسیاری از اشخاص نسبت به درس و مدرسه بدبین شده و خیلی زود راه خود را از دانش آموزان جدا نمایند.جذابیت های بازار در مقابل محیط بی روح مدارس، شوق کسب درآمد، ضغف ساختاری در نظام آموزشی کشور و …. دلایلی بوده که می تواند توجیه گر این مهم باشد.
پیشنهاد مطالعه : مقاله علل ناکارآمدی نظام آموزشی کشور و بررسی راه حل های موجود رفع این عوامل
اهمیت آموزش و مطالعات صورت گرفته
مطالعات انجام شده نشان می دهد که :
- مادرانی که به مدرسه رفتهاند، درآینده فرزندانی سالمتر و با تغذیه بهتر داشته که به همان نسبت احتمال موفقیت این فرزندان بیشتر می باشد.
- آموزش توانایی خانواده ها برای رسیدگی به مشکلات جسمی و روحی فرزندان را افزایش می دهد
- فرصتهای متعددی را در اختیار افراد قرار داده و امکان تعریف نقش های اجتماعی بیشتری را برای افراد فراهم می نماید.
- مدرسه به جلوگیری از خطرات قاچاق و کار کودکان کمک می کند.
- آموزش باعث ایجاد انگیزه و اعتماد به نفس می شود.
- آموزش چیزهایی را که برای مشارکت در دنیای امروز نیاز داریم به ما ارائه می دهد.
- درک بیشتری از توانایی و پتانسیل فرد ارائه می دهد.
موارد گفته شده ما را در کنار آگاهی از حقوق و فرصت های پیشرویمان، نسبت به آنچه که در جهان امروز می گذرد، مستقل تر و آگاه تر می کند، همانطور که می بینید، آموزش عنصر اساسی یک زندگی موفق و شاد است. فرصت های بسیار بیشتری برای فردی که مدرک دانشگاهی دارد باز می شود. من تمام قصدم این است که بعد از دبیرستان به تحصیل ادامه دهم. من فقط یک فرصت برای بزرگ شدن دارم، پس چرا این کار را با ادای دین به کشور و جهان خود درست انجام ندهم؟ میدانم که ممکن است کار سختی باشد، اما آیا فکر نمیکنید که تحصیل خوب، تاکید می کنم که تحصیل خوب می توان در نهایت نتیجه دهد؟
آموزش برای همه
متاسفانه زمانی که صحبت از اهمیت آموزش می شود، ذهن افراد معطوف کودکان می گردد، درست است که کودکان نیاز به آموزش دارند، اما این آموزش با رشد کودک و متناسب با سن اشخاص باید تغییر کرده و صدالبته مستمرا وجود داشته باشد، رها کردن شاید نوجوانان از یک جایی به بعد نتیجه ای جز، فرسایش جامعه نداشته و می تواند یک فرهنگ و تمدن را بهورطه نابودی بکشاند.
نظر معلمان درباره عصر دیجیتال “دستورالعمل های دیجیتال”
یادگیری دیجیتالی بخصوص بعد از همه گیری کرونا بسیار برجسته شده است، یک نگرانی مهم در محافل مقامات اتحادیه معلمان برخی کشورها مطرح شده و آن این است که این مقامات نگران آن هستند که آموزش آنلاین، نرم افزار آموزشی، ارائه ویدئو، و سایر اشکال آموزش مبتنی بر فناوری در درجه اول، برای جایگزینی معلمان در تلاش برای صرفه جویی در هزینه های استفاده شود. مقالهای در وبسایت انجمن ملی آموزش با عنوان «لپتاپها معلم نیستند» به نقل از شری وود، رئیس انجمن آموزش آیداهو منتشر گردیده است که در آن وی از قانون اصلاح آموزش و پرورش آیداهو انتقاد میکند که چرا به دانشآموزان دبیرستانی از سال ۲۰۱۵ لپتاپ میدهد. او میگوید این قانون «معلمان را با فناوری معاوضه میکند».
کم رنگ شدن نقش معلمان و تحت الشعاع قرار گرفتن این شغل در آموزش مجازی از دیگر تاثیرات جانبی کرنا بوده است که سبب گردیده تا نقش تربیتی مدارس در حاشیه قرار گیرد، مسئله ای که شاید قضاوت پیرامون آن به زمان نیازمند باشد.
اهمیت آموزش و استخدام
در هر کشوری شرایط آموزشی حاکم بر آن، نحوه استخدام افراد را تعیین می کند، در کشور ما نیز این شرایط تعریف شده است، شرکت در آزمون های استخدامی ادامه مسیر آموزشی کشور می باشد، برای انتخاب یک فرد شایسته جهت تصدی یک شغل ،تنها نمی توان به پاسخگویی تعدادی سوال عمومی و تخصصی آن هم از چند کتاب دانشگاهی اکتفا نمود، قطعا انتقاداتی که در نحوه جذب دانشجو در کشور وجود دارد را می توان به نحوه به استخدام درآمدن افراد نیز تعمیم داد.
مثلا برای معلم شدن تنها کافی است تا با مطالعه نمونه سوالات استخدامی آموزش و پرورش و تسلط بر روش های تست زنی، به آمادگی مورد نیاز جهت شرکت در آزمون مذکور دست یافت و در آن نیز قبول شد، اما چیزی که مشخص است این شیوه گزینش نمی تواند یک معلم به معنای واقعی کلمه را شناسایی و به استخدام درآورد.عدم توانایی برخی افراد برای تست زنی، مساعد نبودن روحیه یک شخص آن هم در روز آزمون مربوطه، محدویت زمان موجود که خود استرس زا می باشد و از همه مهمتر عدم شناسایی افراد با سواد و لایق توسط آزمون های تستی از دلایلی بوده که بیانگر اشکال ساختاری در نحوه آموزش و استخدام افراد می باشد.صرف گذراندن چند ماه دوره آموزشی در دانشگاه فرهنگیان هرگز نمی تواند از یک نامعلم حتی اگر رتبه یک آزمون تستی استخدامی مذکور را کسب کرده باشد، یک معلم بسازد.